Dziękujemy, Panie Profesorze!

Kierownik Kliniki Chorób Zakaźnych dla Dorosłych Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, przez 20 lat Dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego w Warszawie (jednostka organizacyjna Samorządu Województwa Mazowieckiego), przez 18 lat konsultant krajowy w dziedzinie chorób zakaźnych, adiunkt w Klinice Chorób Odzwierzęcych i Tropikalnych, narciarz, żeglarz, nurek, podróżnik i miłośnik historii.

Świetny menadżer i inicjator wielu działań, dzięki którym w ciągu ostatnich czterech dekad szpital zakaźny na ulicy Wolskiej stał się znanym w całej Polsce i na świecie miejscem diagnozowania i leczenia chorób zakaźnych.

Jest pionierem w walce m.in. z HCV, HBV i HIV. Dzięki jego wsparciu powstało najpierw Centrum Diagnostyki i Terapii AIDS, a później Polskie Towarzystwo Naukowe AIDS. Przyczynił się do powstania jedynego w kraju ośrodka do hospitalizacji chorób wysoce zakaźnych i szczególnie niebezpiecznych, jako odpowiedź na kolejne zagrożenia epidemiami. Jego nazwisko poznali wszyscy Polacy w czasie pandemii, gdy został doradcą premiera ds. walki z COVID-19.

Wręczając Medal Pro Masovia marszałek Adam Struzik podziękował prof. Horbanowi za wszystkie lata pracy, za wsparcie i troskę o zdrowie mieszkańców Mazowsza. Gratulacje przekazała również Agnieszka Gonczaryk, dyrektor Departamentu Zdrowia i Polityki Społecznej UMWM.

To, jak prof. Horban był postrzegany przez współpracowników, najlepiej ilustruje wiersz napisany przez pielęgniarkę Elizę Jóźwicką na podstawie wspomnień personelu Oddziału VII. Dla niewtajemniczonych: pani Basia to oddziałowa, a cytowane słowa to niezmienna formuła rozpoczynania porannych odpraw przez Profesora.