Mazowsze serce Polski nr 7–8 (75–76)

Nocny łowca

Mroczek późny, gatunek żyjący blisko ludzi Autor: Fot. Katarzyna Kozłowska

Nietoperze często kojarzą się nam negatywnie. Tymczasem to bardzo pożyteczne ssaki. W Mazowieckim Zespole Parków Krajobrazowych umieszczane są skrzynki, w których mogą się schronić w sezonie letnim.

Bardzo długo uważano, że nietoperze wplątują się we włosy i unoszą duszę nieszczęśnika do piekieł, a w najlepszym przypadku wywołują w ten sposób kołtuna lub parchy. Jest to wizerunek bardzo niesprawiedliwy, gdyż w rzeczywistości są to pożyteczne i niegroźne dla człowieka zwierzęta. Jednak przy spotkaniu z nietoperzem, jak z każdym dzikim zwierzęciem, należy zachować ostrożność, pamiętając, że może on być nosicielem chorób (np. wścieklizny).

Latający wampir

Nietoperze są jedynymi ssakami zdolnymi do aktywnego lotu. Błona lotna nietoperzy rozpięta jest na wydłużonych kościach przednich kończyn i ciągnie się do kończyn tylnych oraz ogona. Do orientacji podczas lotu i lokalizacji swoich ofiar ssaki te wykorzystują echolokację. Dzięki niej, pomimo słabego wzroku, mogą sprawnie omijać przeszkody.

Przyjaciel rolników

W Polsce występują wyłącznie gatunki odżywiające się owadami. Nietoperz nocą łapie i zjada mnóstwo różnych owadów w tym takie, które są uważane za szkodniki upraw polnych i leśnych a także uciążliwe dla nas komary. W naszej strefie klimatycznej nietoperze są aktywne od wiosny do jesieni, kiedy mogą znaleźć pożywienie. Zimą część gatunków leci na południe, pozostałe szukają schronień zapewniających im stałą temperaturę kilku stopni powyżej zera, dogodną do hibernacji. W jej trakcie znacząco obniżają temperaturę ciała i tętno. Dzięki temu są w stanie przetrwać zimę korzystając tylko z zapasów tłuszczu, zgromadzonego dzięki intensywnemu żerowaniu jesienią.

Jestem pod ochroną!

Wszystkie nietoperze w Polsce objęte są ochroną. Nie można ich zabijać, ani niepokoić. Jest to ważne szczególnie na zimowiskach i podczas odchowu młodych. Nietoperzom zagraża zmniejszenie mozaikowatości środowiska i osuszanie terenów podmokłych. Coraz mniej jest schronień zimowych, takich jak przydomowe piwnice czy letnich jak dziuplaste drzewa, czy drewniane strychy. Niebezpieczne dla nich są środki ochrony roślin, zanieczyszczenia powietrza, gleb i wód. Giną w wyniku kolizji
z samochodami, podczas przelotów na terenie elektrowni wiatrowych oraz w trakcie remontów poddaszy. Są raczej ciepłolubne, ale coraz łagodniejsze zimy bywają dla nich pułapką, ponieważ zajmują nieodpowiednie kryjówki, w których mogą zginąć w czasie ataku mrozu.


UWAGA
Informacje opublikowane przed 1 stycznia 2021 r. dostępne są na stronie archiwum.mazovia.pl

Powrót na początek strony