Wiersze czytelników i ciekawostka z Mazowsza

Kacper Leśniak

18-letni mieszkaniec Grójca. Przygodę z pisaniem zaczął w wieku 13 lat. Poza poezją interesuje się historią i pedagogiką.

Odezwa do tych, którzy nie wiedzą, co znaczy zrozumieć

Między nami ciągle szukamy pewnej więzi.
Niestety, nieustannie i bez przerwy.
I pomimo tego, że czas ciągle pędzi,
To prawie już nam brakuje werwy.

Siedząc i rozmyślając nad wszystkim,
patrzymy na to, co już się stało.
Choć patrzymy na to ze wzrokiem gorzkim,
To jednak jakoś to wszystko się zatrzymało.

Dlaczego mądrze, lecz nie osamotnieni
Ciągle razem z kimś wysuwamy wnioski?
Może jednak to oni czują się niedocenieni
I przez to nie widzą naszej wielkiej troski?

Dlaczego jeden król potrafi tańczyć
Na jednym z wielu cudów naszego świata?
Dlaczego to on zabrania nam czegoś skończyć
I wszelakie starania swą władczą stopą zgniata?

To odezwa do tych, którzy nie wiedzą, co znaczy zrozumieć.
Schowajcie swoją dumę do kieszeni i przestańcie szumieć!
Zacznijcie rozumieć każdego drugiego człowieka,
Bo kiedyś może i Wam przyda się pewna ludzka opieka.

Mikołaj Mika

Nowodworzanin. Poeta amator, zakochany w swojej małej ojczyźnie – Mazowszu.

Tak jak Słowacki, Juliusz nad Juliusze,
Wolę ja w środku przeżywać katusze.
Zamiast się pieklić i na zewnątrz palić
Wolę się we własnych odmętach żalić.

Na mej powierzchni cisza gra błękitu.
W głębinie za to fal białe jęzory.
Lęków i strachów mam w sobie bez liku,
Czuję się słaby i poważnie chory.

Zdrowiej by było wypluć z siebie grozę,
Wściekłości taniec, mięśni przepalenie.
Lecz wolę cichą utrzymywać pozę,
Z bezgłośnym cierpieniem.

Hanna Jastrzębska

Mieszkanka Wiśniewa. Lubi przyrodę i pisać o tym, co ją otacza.

Tak na koniec dnia

Zaprowadź mnie proszę w senną krainę
gdzie kwitną bzy, nurt rzeki cicho płynie,
brzozy wysokie sięgają nieba,
słowik radosną piosenkę śpiewa.

Pozwól zobaczyć szczyty zielone,
łąki na żółto ukwiecone, sady kwitnące bielą i różem,
pozwól mi proszę zostać tu dłużej...

Nie budź mnie proszę poranku szary
gdzie tuż nad ziemią rosy, opary
Ponure chmury z groźną swą miną
niechaj w nieznane sobie odpłyną.
Niechaj sen miły trwa godzinami
żadnym zmartwieniem nie przerywany...

Wzgórze Tumskie jednym z 16 Cudów Polski 2024!

Nadwiślańska skarpa o wysokości 53 m to ikona Płocka, przez wieki uwieczniana pędzlami malarzy i opiewana przez poetów. Wzgórze wraz z usytuowaną na szczycie zabudową stanowi najstarszą część zabytkowego zespołu urbanistyczno-architektonicznego miasta, obejmującą teren dawnego grodu książęcego.

Miejsce to zostało wybrane jednym z cudów Polski w głosowaniu czytelników National Geographic Traveler Poland.

Koniecznie uwzględnijcie Wzgórze Tumskie w swoich wakacyjnych lub weekendowych planach!