Smaki Mazowsza

Tygodnik zwany piernikiem babuni

Kgw  ze  Starej  Kornicy „Korniczanki” (powiat łosicki)

Składniki:

• 1 kg mąki
• 1 przyprawa do piernika  
• 2 szkl. cukru
• 6 jaj  
• 2 łyżki sody oczyszczonej
• ½ kg miodu

Przygotowanie:

ze wszystkich składników zagniatamy ciasto i odstawiamy w glinianym naczyniu w ciepłe miejsce (np. w pobliżu grzejnika) na 7 dni. Naczynie przykrywamy lnianą ściereczką lub obrusem. Po tygodniu pieczemy piernik. Z jednej porcji wyjdą dwie blachy. Gdy ciasto wystygnie, przykrywamy je folią, aby zmiękło. Piernik przekrajamy i smarujemy bitą śmietaną z cukrem.

Długowieczność piernika

Piernik długo zachowuje świeżość. W czasach, gdy nie znano konserwantów, był idealnym smakołykiem do przechowywania na długie podróże. Dzięki temu stał się popularny wśród żeglarzy i handlarzy.

Do tańca i do różańca

KGW „Korniczanki” ze Starej Kornicy działa prężnie od 2015 r. Obecnie liczy 10 członków, którzy jednocześnie tworzą zespół „Korniczanie”. Przewodniczącą koła oraz kierownikiem zespołu jest Anna Szpura. „Korniczanki” śpiewają, gotują, tworzą wieńce dożynkowe oraz ludowe. Kultywują lokalne tradycje wśród mieszkańców, w kraju oraz za granicą. Zdobyły wiele nagród za wieńce dożynkowe.

Skąd ten piernik?

Słowo „piernik” pochodzi od staropolskiego „pierny” czyli pieprzny, co nawiązuje do korzennego smaku tego smakołyku. Wypieki z miodu i mąki spożywano już w starożytnym Egipcie i Rzymie. W średniowieczu recepturę wzbogacono o przyprawy korzenne, co nadało im charakterystyczny smak. Były wówczas towarem luksusowym.