Aktualności - sejmik
Kampinoskie pszczoły
Komisja sejmikowa Rolnictwa i Terenów Wiejskich obradowała nad zachowaniem populacji i utrzymaniem liczebności pszczół rasy środkowoeuropejskiej linii M Kampinoska. Spotkanie odbyło się w Kampinoskim Parku Narodowym (KPN).
Komisja Rolnictwa i Terenów Wiejskich pod przewodnictwem Leszka Przybytniaka obradowała w Ośrodku Dydaktyczno-Muzealnym Kampinoskiego Parku Narodowego w Granicy. Obok radnych województwa w spotkaniu uczestniczyli również: zastępca dyrektora KPN Anna Wilińska, zastępca dyrektora KPN ds. nauki, edukacji i udostępniania Parku Małgorzata Mickiewicz, Anna Kębłowska z Zespołu Nauki i Monitoringu Przyrody KPN oraz Tadeusz Kwiatkowski i Monika Kajak z Wydziału Kontroli Hodowli i Rozrodu Zwierząt Gospodarskich Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt.
Pszczoły linii M Kampinoska
Podczas posiedzenia omówiono funkcjonowanie gospodarstw pszczelarskich na obszarze Kampinoskiego Parku Narodowego w odniesieniu do podjętej uchwały sejmiku w sprawie dopuszczenia utrzymywania pszczół rasy środkowoeuropejskiej linii M Kampinoska oraz zakazu utrzymywania pszczół innych ras i linii.
Pszczoły linii M Kampinoskiej naturalnie występują na rozległych terenach puszczy. Doskonale radzą sobie w środowisku, które nie jest bogate w rośliny miododajne i pyłkodajne. Są jednolicie ciemne oraz nie mają żadnych zażółceń. Linia M Kampinoska jest wyjątkowo wytrzymała. Tworzy duże i silne rodziny, które bez problemu znoszą zimowlę i nie mają tendencji do nadmiernego osypu na przedwiośniu. Wykorzystują praktycznie każde pożytki od wczesnych do najpóźniejszych.
Głównym celem programu ochrony zasobów genetycznych pszczół omawianej linii jest zachowanie jej populacji w rejonie hodowli zachowawczej i utrzymanie liczebności. Do istotnych zadań należą także stabilizacja i utrzymanie cech typowych dla populacji, reintrodukcja matek ze stad zachowawczych do populacji znajdujących się w obrębie rejonu hodowli oraz doskonalenie ich cech użytkowych (miodność, nierojność, łagodność) i biologicznych (dobra zimotrwałość, dostosowanie rozwoju rodzin do warunków zewnętrznych).
Tadeusz Kwiatkowski z Krajowego Centrum Hodowli Zwierząt, będącego podmiotem prowadzącym księgi hodowlane dla pszczół, wyjaśnił, że to właśnie Centrum wystąpiło o wprowadzenie zakazu hodowli innych niż Kampinoska ras i linii na terenie Puszczy Kampinoskiej. Zakaz ten obowiązuje od lat osiemdziesiątych. Uchwała sejmiku wynikała z braku w poprzedniej ustawie o organizacji i rozwoju hodowli zwierząt gospodarskich przepisu, który utrzymywałby w mocy przepisy wydane na podstawie ustaw wcześniejszych.
– Organizacyjnie jest to dość skomplikowana sprawa. My zajmujemy się księgami, natomiast do ochrony zasobów genetycznych i koordynacji tych działań wyznaczony jest (…) Instytut Zootechniki – Państwowy Instytut Badawczy. Instytut zajmuje się realizacją programu ochrony zasobów genetycznych, we współpracy z Centrum oraz hodowcami, którzy utrzymują pszczoły. Stadem wiodących, bo to jest na zasadzie stad zachowawczych, jest Pasieka Hodowlana Krajowej Rady Izb Rolniczych w Parzniewie. To oni czuwają nad stroną organizacyjną. Zajmują się produkcją matek pszczelich na wymianę, współpracą z pszczelarzami na terenie rejonu i całością prac hodowlanych – wyjaśnił Tadeusz Kwiatkowski.
W programie ochrony zasobów genetycznych pszczół rasy środkowoeuropejskiej linii M Kampinoska znajdują się pasieki z potwierdzonym materiałem genetycznym, który może być wykorzystywany do hodowli. Uczestniczą w nim też inni pszczelarze.
– W programie mamy trzy stada współpracujące: pasieka w Płocku i dwóch hodowców w okolicach Kampinosu. Posiadamy jeszcze jedno stado tzw. rezerwy genetycznej, które utrzymuje materiał oraz dwóch czy trzech pszczelarzy w rejonie. Nie są to powalające liczby, natomiast cały czas we współpracy ze stadem wiodącym próbujemy pozyskiwać nowych zainteresowanych pszczelarzy – dodała Monika Kajak.
Kampinoski Park Narodowy
Podczas posiedzenia radni zapoznali się także z wyzwaniami, przed jakimi stoi Kampinoski Park Krajobrazowy. Anna Wilińska, zastępca dyrektora KPN, opowiedziała o sprawach związanych z gospodarką przestrzenną i strefie ochronnej, wykupami nieruchomości, renaturyzacją krajobrazu puszczy, ochroną mokradeł i współpracą lokalną na rzecz ochrony przyrody.