„Grupa Dziesięciu (1932-1939). Zrzeszenie krakowskich artystów”

Wyrośli z dosyć tradycyjnego, konserwatywnego środowiska krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, (która od 1900 roku stała się Akademią), jednak za sprawą licznych podróży m.in. do Francji i Włoch, swoje fascynacje i zainteresowania malarskie kierowali w stronę nowych rozwiązań.
Pod szyldem Grupy Dziesięciu, na przestrzeni 8 lat działalności, swoje prace wystawiało 40 artystów, głównie malarzy. Artyści należący do grupy to uczniowie młodopolskich twórców m.in. Jacka Malczewskiego, Leona Wyczółkowskiego, Jana Stanisławskiego czy Wojciecha Weissa. W ich pracach widać wpływy nauczycieli, ale także inspiracje malarstwem europejskim.

Grupa Dziesięciu powstała z inicjatywy malarza, Teodora Grotta, który wraz z Marcinem Samlickim, Wlastimilem Hofmanem, Alfonsem Karpińskim i Stanisławem Popławskim postanowił zorganizować wystawę swoich prac. Do współpracy zaprosił także pięciu innych zaprzyjaźnionych malarzy, stąd właśnie wzięła się nazwa Grupy – Dziesięciu. Ugrupowanie dziś jest nieco zapomniane, ponieważ jego działalność brutalnie przerwał wybuch drugiej wojny światowej. Aideowość zrzeszenia i brak awangardowych postulatów prawdopodobnie skazał poniekąd Grupę Dziesięciu na zapomnienie.