Uchwała Nr 29/2003 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 28 kwietnia 2003 roku

Na podstawie art. 18 pkt 1 lit. b i pkt 19 lit. a ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590, z późn. zm.), art. 68 ust. 3, art. 72 ust. 2, art. 73 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.) – uchwala się, co następuje:

§ 1.

W uchwale Nr 57/01 Sejmiku Województwa Mazowieckiego z dnia 27 sierpnia 2001 r. w sprawie zasad gospodarowania mieniem Województwa Mazowieckiego, zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż 3 lata (Dz. Urz. Woj. Maz. Nr 209, poz. 3603 z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) w § 3 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) dokonuje wyboru formy przetargu i przeprowadza postępowanie przetargowe przewidziane przepisami prawa,”,

2) w § 4 ust. 1 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) dokonywać zamiany nieruchomości, zamiany prawa użytkowania wieczystego na prawo własności nieruchomości oraz zamiany prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na prawo użytkowania wieczystego innej nieruchomości,”,

3) w § 6:
a) w ust. 1 zwrot „z zastrzeżeniem ust. 4” zastępuje się zwrotem „z zastrzeżeniem ust. 2 i 3”,

4) wykreśla się § 7 ust. 3,

5) § 8 otrzymuje brzmienie:
„§ 8. W przypadku sprzedaży nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków nie ma zastosowania przepis § 7. W uzasadnionych przypadkach, np. złego stanu technicznego budynku, Zarząd może obniżyć lub podwyższyć bonifikatę przewidzianą przy sprzedaży tego typu nieruchomości w ustawie o gospodarce nieruchomościami, jednak bonifikata ta nie może być wyższa niż 90% ceny nieruchomości.”

6) w § 9 wykreśla się zwrot „od której nie udzielono bonifikaty”,

7) w § 10 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Jeżeli nieruchomość gruntowa wpisana jest do rejestru zabytków, w uzasadnionych sytuacjach, Zarząd może udzielić bonifikaty od pierwszej opłaty i opłat rocznych, obniżając je nie więcej niż o 90 %.”

8) w § 14 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Przepis

Przewodniczący Sejmiku Województwa Mazowieckiego Piotr Fogler

W dniu 27 sierpnia 2001 r. Sejmik Województwa Mazowieckiego podjął uchwałę Nr 57/01 w sprawie zasad gospodarowania mieniem Województwa Mazowieckiego, zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na okres dłuższy niż 3 lata. Uchwała został opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego
Nr 209 z dnia 4 października 2001 r. Uchwała ta została następnie zmieniona uchwałą Nr 39/02 Sejmiku Województwa z dnia 22 kwietnia 2002 r.
Dotychczasowa praktyka w stosowaniu uchwały Nr 57/01 Sejmiku Województwa oraz doświadczenie nabyte w zakresie gospodarowania majątkiem Województwa wskazują na konieczność dokonania niżej opisanych zmian w tej uchwale.
Celowe wydaje się wprowadzenie zmiany w § 8 i § 10 ust. 2, które określają wysokość bonifikaty od ceny sprzedaży nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków oraz od pierwszej opłaty i opłat rocznych, należnych przy oddaniu w użytkowanie wieczyste tego typu nieruchomości. Zgodnie z obecnie obowiązującymi zapisami uchwały Sejmiku w tym zakresie, w obu ww. przypadkach Zarząd może udzielić bonifikaty wyłącznie w wysokości 50 %. Ustawa o gospodarce nieruchomościami w art. 68 ust. 3 i art. 73 ust. 4, uznaje taką wysokość bonifikaty za podstawową. Jednocześnie jednak stwarza możliwość jej obniżenia lub podwyższenia przez Zarząd Województwa, za zgodą Sejmiku. Ustalenie bonifikaty na wyższym poziomie niż 50 % jest często uzasadnione stanem technicznym tych nieruchomości. Dlatego też celowe jest wprowadzenie możliwości ustalenia bonifikaty na innym poziomie. Podobnie jak w pozostałych przypadkach udzielanych bonifikat, uprawnionym do ich określania winien być Zarząd Województwa.
Celowe jest ponadto wprowadzenie możliwości rozłożenia na raty obniżonej ceny sprzedaży nieruchomości (po zastosowaniu bonifikaty). Dlatego też niezbędne jest wprowadzenie zmian w § 7, poprzez wykreślenie z niego ust. 3 oraz zmiana § 9. Rozłożenie na raty ceny ustalonej po udzieleniu bonifikaty, uzasadnione jest zwłaszcza w sytuacjach, gdy cena sprz